Ontwikkelingshulp van deze tijden

Wij christenen hebben de opdracht van God gekregen om onze naaste te helpen, ongeacht zijn afkomst en hoe hij eruit ziet.  In hoeverre volgen wij de voorbeelden die in de bijbel zijn genoemd? Toen onze here Jezus mensen hielp, koos hij voor effectieve methoden die ook tastbare resultaten hadden. Is het niet goed als we dit heilige boek als gids gebruiken in spannende momenten zoals we die nu kennen?

Al jaren helpen goedwillige mensen uit westerse landen, ´arme´ mensen in ontwikkeling landen. Soms helpt dat voor de korte termijn en soms ook niet.
Landen, organisaties en kerken pompen gebruikte en nieuwe spullen in arme landen in de vorm van ontwikkelingshulp. Na al die jaren is volgens mij de tijd gekomen om een soort evaluatie te houden met de ´helpers´. En de vraag die we ons moeten stellen is: “Heeft het effect gehad? En is dit effect positief of negatief geweest?”

Ik zou zonder twijfel een simpel en direct antwoord op deze vragen kunnen geven: het heeft níet gewerkt; het effect hiervan is alleen maar negatief geweest. Een bewijs daarvan is dat de ´geholpen´ mensen vandaag de dag nog steeds hulp nodig hebben. Voedselpakketten, oude computers, geld en oude kleren sturen naar ontwikkelingslanden of mensen die zich daar bevinden lijkt allemaal prima, maar wat is het lange termijn effect daarvan? Zou het niet fijn zijn als de mensen in dergelijke landen zelf hun kleren leren maken, en zelf onafhankelijk leren worden?

Ik zal een voorbeeld nemen hier dichtbij huis om mijn punt te maken. Er zijn hier kerken die een aantal hele goede mensen hebben die de vluchtelingen in hun hart dragen en daardoor bereid zijn alles te doen om die mensen te helpen.  Soms worden kinderen of volwassen jongeren uit gebroken gezinnen weggehaald, of jongens en meisjes uit AZC’s of uit de illegaliteit en nemen ze hen in huis. Voor de duidelijkheid: ik ben ervan overtuigd dat de mensen dit met hun beste bedoelingen doen en echt willen helpen.

Waar ik een probleem zie is de situatie waarin een kind van haar /zijn ouders weggehaald wordt omdat de ouders niet verantwoordelijk genoeg zijn, of de middelen niet hebben (sommige van die gezinnen hebben al een verblijfsvergunning). Help je een gezin door een kind van zijn of haar ouders weg te halen? Dat doe je niet, want je helpt alleen een dergelijk kind en zijn ouders afhankelijk te zijn en te blijven voor een onbepaald tijd.

Mijn oplossing is: als je écht een gebroken gezin wilt helpen, vorm een groep van vrouwen en mannen vanuit je kerk, neem de óuder(s) van die gebroken gezinnen aan de hand, ondersteun hem of haar en help ze hun eigen gezinnen te runnen, want ieder kind heeft zijn, indien daar sprake van is, eigen ouder(s), zijn eigen gezin nodig. Leer de ouders verantwoordelijkheid, onafhankelijkheid en structuur aan te brengen in het opvoeden van hun eigen gezinnen. Zo help je, door één iemand te steunen, meerdere.

Ik maak me echt zorgen over deze ontwikkeling en geloof dat de kerken met hun goede bedoelingen ook moeten denken aan de gevolgen van hun acties en misschien moeten ze zelf het initiatief nemen door te laten zien hoe het anders en effectiever kan. Anders zul je deze zelfde ouders én kinderen na tien jaren alsnog onder je hoede moeten nemen.

De beste manier om deze mensen te helpen is om ze anders te beschouwen; beschouw ze niet als ‘zielig’ of ‘asielzoeker’, beschouw ze als gewone mensen die je wilt helpen op zo´n manier dat ze onafhankelijk leren te zijn.

Weet je nog het oude spreekwoord “als iemand jou om een vis vraagt, leer hem vissen”?

Ed'son---