Kroes doet het goed, maar exit is onvermijdelijk
Het is onvermijdelijk: Neelie Kroes zal zichzelf niet opvolgen in Brussel. Dat partijpolitiek vervolgens een rol speelt bij een politieke benoeming als die van haar opvolger is logisch
Natuurlijk speelt partijpolitiek een rol
Vooropgesteld: de post van Mededinging gaat de komende zittingstermijn van de Europese Commissie niet naar Nederland. Het komt zelden voor dat een land twee maal achter elkaar dezelfde post krijgt. Zeker niet een zware als deze.
De opvolging van Neelie Kroes in Brussel gaat dan ook niet over een Nederlandse kandidaat voor het Directoraat Generaal Concurrentie, maar voor een ander commissariaat. Het kan ook Meertaligheid zijn, want ook daar heeft de Europese Commissie - 27 leden - een aparte commissaris voor.
Dat is een post die heel wat minder stoere publiciteit trekt dan Kroes de afgelopen jaren deed met haar boetes aan giganten als Telefonica, Microsoft en vorige week nog Intel.
Offer
Dat de PvdA de aanwijzing van een Nederlandse commissaris overlaat aan het CDA is dan ook niet zo’n offer als het lijkt. Wel getuigt het van realisme. Met het vice-voorzitterschap van de Raad van State en het voorzitterschap van de Tweede Kamer en de Algemene Rekenkamer is deze partij al ruim bedeeld.
De burgemeestersposten in de grote steden worden ten onrechte ook de laatste tijd ook in de baantjescarrousel betrokken, maar dat is onzin. De benoeming van een burgemeester was altijd een kwartetspel: wil jij die gemeente, dan krijg jij die. Maar dat is allang niet meer zo.
Vandaag de dag ligt de keuze van een burgemeester in handen van de gemeenteraad. Niks Haagse achterkamertjes. Dat merkte het CDA nog toen die partij vruchteloos poogde het burgemeesterschap van Den Haag te bemachtigen: de raad koos VVD’er Jozias van Aartsen.
Goed gedaan
Kroes heeft het heel goed gedaan in Brussel. ‘Nickel Neelie is zurück’ zette de Frankfurter Allgemeine Zeitung vorige week boven een lovend artikel. Partijgenoot Frits Bolkestein, een VVD-coryfee van grotere statuur dan Kroes, oogstte als eurocommissaris Interne Markt en Fiscale Zaken heel wat minder succes.
Het is een knappe prestatie van Kroes om zich tussen de drukke bedrijven door, informeel nogmaals kandidaat te stellen voor haar eigen opvolging. Maar het is ook wel wat onrealistisch te denken dat de regeringscoalitie van PvdA, CDA en ChristenUnie deze post weer aan een VVD’er zou gunnen. Dat zou dan de derde op rij worden. Politici zijn geen filantropen, zelfs christelijke niet.
Kluif
Natuurlijk speelt partijpolitiek een rol in de politiek. Dat Kroes het in Brussel zo goed doet, verandert dat niet. Het is ook niet uitgesloten dat een CDA’er ook uitstekend zal presteren, al hebben CDA’ers wel wat meer de neiging om op de winkel te passen in plaats van eens goed door te pakken.
De Landbouwhervorming staat de komende periode op het programma van de Europese Unie. Een kluif die je een CDA'er - Cees Veerman? - nog niet zo snel ziet aanvatten.
Het is een goed teken dat de PvdA zich al in dit vroege stadium – de aanwijzing speelt pas in het najaar – afmeldt voor de Europese Commissie. Dat spaart weer energie voor de partijen om zich vooral te richten op belangrijkere zaken, zoals de economische crisis, dan dat ene commissariaat in Brussel.
